Wanneer niet-operatieve behandelingen geen hulp meer bieden, kan een operatie de oplossing zijn. Traditionele operaties vereisten vroeger grote incisies (insneden) met veel bloedverlies en ingrepen die lang duurden. Tegenwoordig doen we zoveel mogelijk minimaal invasieve ingrepen. Dit zijn operaties waarbij we de beschadiging aan het lichaam zo klein mogelijk houden. De kleine incisie (insneden) en de spier-sparende technieken helpen het bloedverlies te beperken en de postoperatieve pijn te verminderen. Zo proberen we een snelle terugkeer naar de normale activiteiten mogelijk te maken.
Het succes van de ingreep hangt enerzijds af van een goed uitgevoerde operatie, anderzijds van de patiënt zijn of haar inspanning tijdens de revalidatie. “Van in de zetel zitten wordt bijna niemand beter.” Het blijft heel erg belangrijk om na de ingreep ieder uur te bewegen. Men kan beginnen met eens recht te staan en enkele stappen te zetten. Dit wordt opgebouwd tot je terug makkelijk 30 tot 45 minuten kan wandelen. Je oefenschema wordt na de ingreep besproken en is afhankelijk van je conditie voor de operatie en van het type operatie. Hieronder staan een aantal type operaties met enige uitleg daarbij. De uitleg op een website kan nooit 100% volledig zijn en 100% op jou van toepassing zijn. Daarom is het goed je vragen op te schrijven en deze tijdens de consultatie te bespreken.
Een Anterior Cervical Discectomy and Fusion (ACDF) is een operatie waarbij we via de voorkant van de nek een tussenwervelschijf verwijderen en twee wervels vastzetten. Een ACDF-operatie is een ingreep die we heel vaak uitvoeren, met zeer positieve resultaten. Bij een ACDF-operatie wordt de beschadigde tussenwervelschijf vervangen door een titanium kooi gevuld met bot. De kooi geeft ondersteuning aan de twee wervels totdat deze weer aan elkaar zijn gegroeid.
Door het plaatsen van de juiste kooi tussen de wervels kunnen we:
Een ACDF-ingreep wordt vaak gedaan bij mensen met een probleem van de tussenwervelschijf (discus). Zoals bijvoorbeeld een discus hernia (een uitstulping van de tussenwervelschijf) of een ernstige botvorming (bij artrose). Of bij mensen met een chronische pijn en/of arm pijn bij wie er sprake is van een discus (tussenwervelschijf) lijden.
Als de klachten niet verdwijnen met de niet-operatieve behandelingen, dan kan een ACDF-operatie worden besproken.
Veel nekpijnklachten kunnen worden behandeld zonder operatie. Mogelijk alternatieve behandelingen zijn verandering van het dagelijks leven; meer beweging, speciale oefeningen, medicatie en soms met infiltraties (inspuiten van een pijnstiller/ ontstekingsremmer bij de zenuwwortel).
Het is belangrijk om samen te bepalen welke behandelingen voor jou de beste zijn. Als de klachten niet verbeteren met de niet-operatieve behandelingen, kunnen we soms een operatie aanbevelen.
Een operatie is alleen bedoeld voor patiënten die geen verbetering ondervinden bij de niet-operatieve vormen van behandeling of bij wie de klachten zeer fors toenemen.
Bij alle chirurgische ingrepen bestaan er risico's en kunnen er complicaties optreden. Het is belangrijk om voorafgaand aan de operatie deze risico’s en mogelijke complicaties te bespreken.
Complicaties die kunnen optreden bij de ACDF-operatie zijn onder meer:
Oedeem (zwelling), dysfagie (problemen met slikken), dysfonie (moeilijk praten), heesheid, keelpijn, terugkerende aspiraties, infectie, bloeduitstorting (haematoom).
Zeldzame problemen:
Zenuwbeschadiging van de stembanden, perforatie van de luchtpijp of de slokdarm, obstructie van de luchtwegen, beschadiging van het ruggenmerg, verlamming of beschadiging van de zenuwwortels of zenuwen. Bloedvat schade en hoofdpijn.
Dit is niet de volledige lijst van de mogelijke complicaties. Voor meer details is het goed om dit te bespreken tijdens de consultatie.
De meeste mensen gaan de dag na de operatie terug naar huis. Indien het gewenst is kunnen we soms deze ingreep in Dag Ziekenhuis doen. De eerste dagen kan er sprake zijn van zwelling in de hals, wat moeite met slikken en pijn in de schouders en achter in de nek. Deze klachten verdwijnen normaal gezien in de eerste dagen of weken. Het is daarom belangrijk om de pijnstillers te gebruiken, voldoende te bewegen en regelmatig iets te eten en te drinken.
Na 14 dagen verwijderen we de hechtingen tijdens de consultatie. De meeste mensen kunnen na 6 weken terug gaan werken.
Op onze website vind je veel informatie over de verschillende niet-chirurgische en chirurgische behandelingen. Het is zeker niet de bedoeling een persoonlijk gesprek te vervangen met deze website. Deze informatie is van algemene aard en slechts een aanvulling op het gesprek tijdens de consultatie. Niet alle informatie hier is van toepassing voor iedere patiënt. De website is bedoeld om veel gestelde vragen te beantwoorden. Je kan de informatie als leidraad gebruiken om gerichte vragen te stellen tijdens de consultatie.
De discus, of tussenwervelschijf genoemd, zit tussen twee wervels in. Dit vormt de voorkant van de wervelzuil. De achterkant van de wervelzuil bestaat uit het centraal kanaal en de lamina.
De oorzaak van een hernia is meestal de slijtage van de tussenwervelschijf. Soms is het een acuut probleem waarbij de kern van de tussenwervelschijf naar buiten wordt gedrukt. De meeste symptomen worden veroorzaakt door druk op de zenuwwortel en/of het centraal kanaal.
Het doel van de ingreep is de druk van de geknelde zenuwbanen te halen en de discus hernia te verwijderen. Met deze operatie proberen we de beenklachten en de rugpijn te verminderen of zelfs te doen verdwijnen. Dit wordt meestal gedaan door het verwijderen van een deel van het ligamentum flavum en een klein deel van de lamina.
Veel rugpijn klachten kunnen worden behandeld zonder chirurgie. Mogelijk alternatieve behandelingen zijn een verandering van het dagelijks leven; meer beweging, speciale oefeningen, met medicatie en soms met infiltraties. Het is belangrijk om samen te bepalen welke behandelingen voor jou de beste zijn. Bij 80% van de mensen gaan de klachten van een discus hernia vanzelf over, zonder operatie!
Als de symptomen niet verbeteren met de niet-operatieve behandelingen, kunnen we soms een operatie aanbevelen. Chirurgie is dus voorbehouden aan patiënten die geen verbetering ondervinden bij de niet-operatieve vormen van behandeling of bij wie de symptomen verergeren.
Samen met jou kunnen we bespreken wanneer een operatie nodig is. Of het verwijderen van de hernia de juiste behandeling is. Dit enkel wanneer gebleken is dat de niet-chirurgische behandelingen geen verbetering brachten.
Bij alle chirurgische ingrepen bestaan er risico's en kunnen er complicaties optreden. Het is dus belangrijk om voorafgaand aan de operatie, deze risico’s en mogelijke complicaties te bespreken.
Mogelijke risico's verbonden aan de ingreep zijn:
Dit is niet de volledige lijst van de mogelijke complicaties.
Tijdelijke ongemakken zijn vaak:
De meeste mensen gaan twee tot drie dagen na de operatie terug naar huis. De eerste dagen kan er sprake zijn van zwelling rond het litteken, wat moeite met gaan staan en stappen. Er kan een pijn in de rug zijn en soms prikkelingen/ tintelingen in de benen. Deze klachten verdwijnen normaal gezien in de eerste dagen of weken. Het is daarom belangrijk om de pijnstillers te gebruiken, voldoende te bewegen en regelmatig iets te eten en te drinken.
Na 14 dagen verwijderen we de hechtingen op de consultatie. De meeste mensen kunnen na 2 tot 3 maanden terug gaan werken. Dit hangt vooral af van het soort werk.
Op onze website vind je veel informatie over de verschillende niet-chirurgische en chirurgische behandelingen. Het is zeker niet de bedoeling een persoonlijk gesprek te vervangen met deze website. Deze informatie is van algemene aard en slechts een aanvulling op het gesprek tijdens de consultatie. Niet alle informatie hier is van toepassing voor iedere patiënt. De website is bedoeld om veel gestelde vragen te beantwoorden. Je kan de informatie als leidraad gebruiken om gerichte vragen te stellen tijdens de consultatie.
Een decompressie is een operatie die meestal gedaan wordt om beknelde zenuwen vrij te maken (spinaal kanaal stenose). Patiënten hebben meestal neurogene claudicatio klachten.
De oorzaak is meestal de slijtage van de tussenwervelschijf, de gewrichten en een verdikking van het ligamentum flavum (het stevige en dikke vlies dat rond het zenuwkanaal ligt aan de achterkant).
De meeste symptomen worden veroorzaakt door druk op de zenuwwortel en/of het centraal kanaal.
Het doel van de ingreep is om de druk van de geknelde zenuwbanen te halen, dat wordt een decompressie genoemd. Met deze operatie proberen we de beenklachten en de rugpijn te verminderen of zelfs te doen verdwijnen. Dit wordt meestal gedaan door het verwijderen van het ligamentum flavum en een deel van de lamina. Daarom wordt het soms een laminectomie genoemd.
Veel rugpijn klachten kunnen worden behandeld zonder chirurgie. Mogelijk alternatieve behandelingen zijn een verandering van het dagelijks leven; meer beweging, speciale oefeningen, met medicatie en soms met infiltraties. Het is belangrijk om samen te bepalen welke behandelingen voor jou de beste zijn.
Als de symptomen niet verbeteren met de niet-operatieve behandelingen, kunnen we soms een operatie aanbevelen. Chirurgie is dus voorbehouden aan patiënten die geen verbetering ondervinden bij de niet-operatieve vormen van behandeling of bij wie de symptomen verergeren.
Samen met jou kunnen we bespreken wanneer een operatie nodig is en of op dit moment een decompressie de juiste behandeling is. Dit enkel wanneer gebleken is dat de niet-chirurgische behandelingen geen verbetering brachten.
Soms is het niet verstandig om een decompressie te doen. Bijvoorbeeld bij patiënten bij wie er sprake is van:
Bij deze mensen is er vaak naast een decompressie ook een fixatie (fusie) nodig.
Bij alle chirurgische ingrepen bestaan er risico's en kunnen er complicaties optreden. Het is dus belangrijk om voorafgaand aan de operatie, deze risico’s en mogelijke complicaties te bespreken.
Mogelijke risico's verbonden aan een decompressie zijn:
Dit is niet de volledige lijst van de mogelijke complicaties.
Tijdelijke ongemakken zijn soms:
De meeste mensen gaan twee tot drie dagen na de operatie terug naar huis. De eerste dagen kan er sprake zijn van zwelling rond het litteken, wat moeite met gaan staan en stappen. Er kan een pijn in de rug zijn en soms prikkelingen/tintelingen in de benen. Deze klachten verdwijnen normaal gezien in de eerste dagen of weken. Het is daarom belangrijk om de pijnstillers te gebruiken, voldoende te bewegen en regelmatig iets te eten en te drinken.
Na 14 dagen verwijderen we de hechtingen op de consultatie. De meeste mensen kunnen na 2 tot 3 maanden terug gaan werken. Dit hangt vooral af van het soort werk.
Op onze website vind je veel informatie over de verschillende niet-chirurgische en chirurgische behandelingen. Het is zeker niet de bedoeling een persoonlijk gesprek te vervangen met deze website. Deze informatie is van algemene aard en slechts een aanvulling op het gesprek tijdens de consultatie. Niet alle informatie hier is van toepassing voor iedere patiënt. De website is bedoeld om veel gestelde vragen te beantwoorden. Je kan de informatie als leidraad gebruiken om gerichte vragen te stellen tijdens de consultatie.
Een ALIF is een operatietechniek die kan worden gebruikt om de onderste wervels vast te zetten. Dit wordt meestal gedaan bij mensen met chronische lage rugpijn en/of beenpijn. De oorzaak kan slijtage van de tussenwervelschijf zijn. De meeste klachten worden veroorzaakt door druk op de zenuwwortel en/of instabiliteit van de wervels.
Een ALIF ingreep is een operatie via de buik. De beschadigde tussenwervelschijf wordt verwijderd en in de plaats wordt er een titanium kooi geplaatst gevuld met bot.
Het doel van de ingreep is om de twee wervels aan elkaar te laten groeien tot één vast bot, een proces dat fusie wordt genoemd. Met deze operatie proberen we de rugpijn en andere symptomen te verminderen, of te doen verdwijnen.
Door het plaatsen van de juiste kooi tussen de wervels kunnen we:
Veel rug-beenpijnklachten kunnen worden behandeld zonder operatie. Mogelijk alternatieve behandelingen zijn verandering van het dagelijks leven; meer beweging, speciale oefeningen, met medicatie en soms met infiltraties (inspuiten van een pijnstiller/ontstekingsremmer bij de zenuwwortel). Het is belangrijk om samen te bepalen welke behandelingen voor jou de beste zijn.
Als de klachten niet verbeteren met niet-operatieve behandelingen, kunnen we soms een operatie aanbevelen. Een operatie is alleen bedoeld voor patiënten die geen verbetering ondervinden bij de niet-operatieve vormen van behandeling of bij wie de klachten zeer fors toenemen.
Samen met jou kunnen we bespreken wanneer een operatie nodig is en of een ALIF-ingreep de juiste behandeling is. Pas als alle niet-chirurgische behandelingen uitgesloten zijn, kan dit van toepassing zijn.
Soms is het niet verstandig om een ALIF-operatie te doen. Bijvoorbeeld bij patiënten die een eerdere buikoperatie hebben gehad of een eerdere aorta-bypass of een endovasculaire ingreep ondergaan hebben.
Bij alle chirurgische ingrepen bestaan er risico's en kunnen er complicaties optreden. Het is dus belangrijk om voorafgaand aan de operatie, deze risico’s en mogelijke complicaties te bespreken.
Mogelijke risico's verbonden aan een ALIF-operatie zijn:
Dit is niet de volledige lijst van de mogelijke complicaties.
Tijdelijke ongemakken zijn soms:
De meeste mensen gaan twee tot drie dagen na de operatie terug naar huis. De eerste dagen kan er sprake zijn van zwelling rond het litteken, wat moeite met gaan staan en stappen. Er kan een pijn in de rug zijn en soms prikkelingen/ tintelingen in de benen. Deze klachten verdwijnen normaal gezien in de eerste dagen of weken. Het is daarom belangrijk om de pijnstillers te gebruiken, voldoende te bewegen en regelmatig iets te eten en te drinken.
Na 14 dagen verwijderen we de hechtingen op de consultatie. De meeste mensen kunnen na 2 tot 3 maanden terug gaan werken. Dit hangt vooral af van het soort werk.
Sinds één jaar verricht dr. David van Schaik deze Alif-operatie bij de patiënten wanneer ze op de zij liggen. Dit zorgt ervoor dat de inhoud van de buik mooi opzij valt, wat na de ingreep voor minder darmklachten zorgt. Door de operatie in zijligging te doen, kunnen er tijdens diezelfde ingreep schroeven geplaatst worden in de wervels via 2 kleine insneden in de rug, zonder daarbij de spieren te kwetsen. Zo kunnen we eigenlijk 2 operaties volbrengen, zonder dat de patiënt gedraaid moeten worden tijdens de operatie. De patiënten zijn na deze ingreep opvallend snel terug mobiel.
Bekijk hier de video Peer Isight Series - X360, met Dr. David van Schaik
Op onze website vind je veel informatie over de verschillende niet-chirurgische en chirurgische behandelingen. Het is zeker niet de bedoeling een persoonlijk gesprek te vervangen met deze website. Deze informatie is van algemene aard en slechts een aanvulling op het gesprek tijdens de consultatie. Niet alle informatie hier is van toepassing voor iedere patiënt. De website is bedoeld om veel gestelde vragen te beantwoorden. Je kan de informatie als leidraad gebruiken om gerichte vragen te stellen tijdens de consultatie.
Lumbar Interbody Fusion is een minimaal invasieve ingreep die wordt uitgevoerd via de zijkant van het lichaam, meestal via de linkerkant. Deze techniek is ontworpen voor de behandeling van verschillende soorten rugaandoeningen. Met behulp van een kleine insnede via de zijkant van het lichaam krijgen we toegang tot de wervelkolom. Met moderne technologie kunnen we de belangrijke zenuwen in het gebied tussen de insnede en de wervelkolom beschermen. De beschadigde tussenwervelschijf wordt verwijderd en in de plaats wordt er een titanium kooi geplaatst gevuld met bot. Het doel van de ingreep is om de twee wervels aan elkaar te laten groeien tot één vast bot, een proces dat fusie wordt genoemd. Met deze operatie proberen we de rugpijn en andere symptomen te verminderen of te doen verdwijnen.
Deze operatie gaat niet door de buik of door de rugspieren. Daardoor is er veel minder risico op problemen met de bloedvaten en/of de zenuwbanen dan bij de andere operatietechnieken. Verder is het herstel na de ingreep veel sneller dan bij een klassieke operatie via de rug of buik.
Veel rug-beenpijnklachten kunnen worden behandeld zonder operatie. Mogelijk alternatieve behandelingen zijn o.a.: verandering van het dagelijks leven, meer beweging, speciale oefeningen, met medicatie en soms met infiltraties (inspuiten van een pijnstiller/ontstekingsremmer bij de zenuwwortel). Het is belangrijk om samen te bepalen welke behandelingen voor jou de beste zijn.
Als de klachten niet verbeteren met de niet-operatieve behandelingen, kunnen we soms een operatie aanbevelen. Een operatie is alleen bedoeld voor patiënten die geen verbetering ondervinden bij de niet-operatieve vormen van behandeling of bij wie de klachten zeer fors toenemen.
Door het plaatsen van de juiste kooi tussen de wervels kunnen we:
Als een operatie aan de rug nodig blijkt, kunnen we samen bespreken welke techniek voor jou de beste is.
Enkele voorbeelden van ziektebeelden waar een laterale fusie ingreep nuttig kan zijn:
Bij alle chirurgische ingrepen bestaan er risico's en kunnen er complicaties optreden. Het is dus belangrijk om voorafgaand aan de operatie, deze risico’s en mogelijke complicaties te bespreken.
Mogelijke risico's na een XLIF-operatie zijn:
Dit is niet de volledige lijst van de mogelijke complicaties.
Tijdelijke ongemakken zijn soms:
De meeste mensen gaan twee tot drie dagen na de operatie terug naar huis. De eerste dagen kan er sprake zijn van zwelling rond het litteken, wat moeite met gaan staan en stappen. Er kan een pijn in de rug zijn en soms prikkelingen/tintelingen in de benen. Deze klachten verdwijnen normaal gezien in de eerste dagen of weken. Het is daarom belangrijk om de pijnstillers te gebruiken, voldoende te bewegen en regelmatig iets te eten en te drinken.
Een gekend probleem na deze ingreep is:
Gelukkig gaan deze klachten vrijwel altijd helemaal over met de tijd.Na 14 dagen verwijderen we de hechtingen op de consultatie. De meeste mensen kunnen na 2 tot 3 maanden terug gaan werken. Dit hangt vooral af van het soort werk.
Op onze website vind je veel informatie over de verschillende niet-chirurgische en chirurgische behandelingen. Het is zeker niet de bedoeling een persoonlijk gesprek te vervangen met deze website. Deze informatie is van algemene aard en slechts een aanvulling op het gesprek tijdens de consultatie. Niet alle informatie hier is van toepassing voor iedere patiënt. De website is bedoeld om veel gestelde vragen te beantwoorden. Je kan de informatie als leidraad gebruiken om gerichte vragen te stellen tijdens de consultatie.
Posterieure Lumbale Interbody Fusie (PLIF) is een chirurgische techniek met als doel de rug- en beenpijn weg te nemen door middel van stabilisatie van twee of meerdere wervels. Dit gebeurt via een insnede in de middenlijn van de rug.
Transforaminale Lumbale Interbody Fusie (TLIF) is een chirurgische techniek met als doel de rug- en beenpijn weg te nemen door middel van stabilisatie van twee of meerdere wervels. Dit gebeurt via een insnede in de middenlijn van de rug. Bij sommige mensen kunnen we deze operatie uitvoeren via 2 kleine snedes aan weerskanten van de rug (minimala invasief). Zo is er minder spierschade en zijn de mensen sneller terug goed op de been.
De beschadigde tussenwervelschijf wordt verwijderd en in de plaats wordt een titanium kooi geplaatst gevuld met bot.
Het doel van de ingreep is om de twee wervels aan elkaar te laten groeien tot één vast bot, een proces dat fusie wordt genoemd. Met deze operatie proberen we de rugpijn en andere symptomen te verminderen of te doen verdwijnen.
Door het plaatsen van de juiste kooi tussen de wervels kunnen we:
Bij een PLIF plaatsen we twee kooien gevuld met bot tussen de twee wervels. Bij een TLIF plaatsen we één kooi gevuld met bot tussen de twee wervels. Het hangt sterk af van het probleem welk type ingreep we zullen kiezen. Vooraf wordt dit altijd met jou besproken.
Veel rug-beenpijnklachten kunnen worden behandeld zonder operatie. Mogelijk alternatieve behandelingen zijn verandering van het dagelijks leven; meer beweging, speciale oefeningen, met medicatie en soms met infiltraties (inspuiten van een pijnstiller/ ontstekingsremmer bij de zenuwwortel). Het is belangrijk om samen te bepalen welke behandelingen voor jou de beste zijn.
Als de klachten niet verbeteren met de niet-operatieve behandelingen, kunnen we soms een operatie aanbevelen. Een operatie is alleen bedoeld voor patiënten die geen verbetering ondervinden bij de niet-operatieve vormen van behandeling of bij wie de klachten zeer fors toenemen.
Samen met jou kunnen we bespreken wanneer een operatie nodig is. Of een PLIF of juist een TLIF ingreep de juiste behandeling is. Dit enkel wanneer gebleken is dat de niet-chirurgische behandelingen geen verbetering brachten. Soms is het niet verstandig om een PLIF of een TLIF-operatie te doen. Bijvoorbeeld bij patiënten die heel erg veel littekenweefsel hebben aan de achterkant van de wervelzuil. Of bij mensen met zeer zwak bot waarbij het beter is een grotere kooi te plaatsen.
Bij alle chirurgische ingrepen bestaan er risico's en kunnen er complicaties optreden. Het is dus belangrijk om voorafgaand aan de operatie, deze risico’s en mogelijke complicaties te bespreken.
Mogelijke risico's verbonden aan een PLIF-TLIF-operatie zijn:
Dit is niet de volledige lijst van de mogelijke complicaties.
Tijdelijke ongemakken zijn vaak:
De meeste mensen gaan twee tot drie dagen na de operatie terug naar huis. De eerste dagen kan er sprake zijn van zwelling rond het litteken, wat moeite met gaan staan en stappen. Er kan een pijn in de rug zijn en soms prikkelingen/ tintelingen in de benen. Deze klachten verdwijnen normaal gezien in de eerste dagen of weken. Het is daarom belangrijk om de pijnstillers te gebruiken, voldoende te bewegen en regelmatig iets te eten en te drinken.
Na 14 dagen verwijderen we de hechtingen op de consultatie. De meeste mensen kunnen na 2 tot 3 maanden terug gaan werken. Dit hangt vooral af van het soort werk.
Op onze website vind je veel informatie over de verschillende niet-chirurgische en chirurgische behandelingen. Het is zeker niet de bedoeling een persoonlijk gesprek te vervangen met deze website. Deze informatie is van algemene aard en slechts een aanvulling op het gesprek tijdens de consultatie. Niet alle informatie hier is van toepassing voor iedere patiënt. De website is bedoeld om veel gestelde vragen te beantwoorden. Je kan de informatie als leidraad gebruiken om gerichte vragen te stellen tijdens de consultatie.